اسلایدر

داستان شماره 1449

داستانهای باحال _ داستانسرا

داستانهایی درباره خدا_ پیغمران_ امامان_دین_ امام علی_ قضاوت امام علی_ اصیل ایرانی _ پادشاهان _عاشقانه_ ملا_ شیوانا_ بهلول_ بزرگان_ غمگین_ طنز_ جالب_ معجزه_ پسرانه_ عبرت آموز هوسرانی_ صفا و صمیمیتها_ شنیدنی_ زندگی_ موفقیتها_ خوش یمن_ طمع_ آموزنده_ بی ادبانه _ احساسی_ ترسناک _بقیه و..

داستان شماره 1449

داستان شماره 1449

 

حرکت کردن سهراب به سوی ایران


بسم الله الرحمن الرحیم

 

قسمت هفتاد و هشتم داستانهای شاهنامه

چون خبر به افراسیاب رسید که سهراب قصد لشکر کشی بسوی ایران را دارد بسیار خوشحال شد و در سرش نقشه های گوناگون کشید . پس افراسیاب دوازده هزار لشکر جمع آوری کردو به اتفاق دو پهلوان بتام هومان و بارمان آنان را بنزد سهراب فرستاد و قبل از فرستادن این لشکریان به اتفاق دو فرمانده ، بارمان و هومان را فراخواند و گفت : شما را به ماموریت مهمی میفرستم . امیدوارم که موفق شوید ، شما باید کاری کنید که سهراب وقتی به ایران رسید پدرش را نشناسد و مانع او شوید . شاید که این جوان خام بتواند رستم را از بین ببرد ، بدون آنکه بفهمد پدرش بوده است و بعد سهراب را در خواب بکشید تا ایران تماماً جزئی از قلمرو ما گردد.
افراسیاب ، شاه ترکان هدایایی را به اتفاق نامه ای برای سهراب فرستاد که : سهراب دلاور ، اگر بتوانی تخت ایران را بدست آوری و پیروز و سربلند شوی زمان جنگ و خونریزی به پایان خواهد رسید و این دو فرمانده را به اتفاق دوازده هزار لشکر فرستادم به نزد تو که همه زیر فرمان تو باشند و پشت و پناه تو باشند. سهراب وقتی نامه را خواند بسیار احساس غرور و بزرگی کرد و این باعث شد که نسبت به قصد و هدفش دلگرم تر شود و عزمش راسخ گردد. سهراب به اتفاق لشکریان راهی ایران گردید
اما بشنویم از ایران و موقعیت دفاعی آنان ، در ایران دژی بود بنام دژ سپید که تمام امید ایرانیان به این دژ بود و برایشان بسیار با اهمیت بود . نگهبان این دژ پسر گودرز، بنام هجیر بود و هجیرر پهلوانی بسیار قوی بود . وی وقتی که فهمید سهراب قصد لشکرکشی بسوی ایران را دارد بسیار خشمگین شد و وقتی که سهراب به نزدیکی این دژ رسید ، هجیر با داشتن غروری بسیار سوار بر اسبش شد و بسوی سهراب تازید . وی وقتی به نزدیک سپاهیان سهراب رسید هماورد خواست و رجزهای فراوان خواند . سهراب وقتی هجیر را دید جلو آمد و گفت :ای خیره سر ، چرا تنها برای جنگ نهنگ آمدی ؟
هجیر پاسخ داد : من فرماندۀ دلیر و بی باکی هستم. اکنون آمدم که سرت را از تنت جدا سازم و بدانی که با چه کسی در افتادی.
پس هر دو پهلوان روبروی یکدیگر شدند . نیزه در نیزه همدیگر انداختند، در همین لحظه نیزۀ هجیر شکست و ریز ریز شد. هجیر نتوانست پایداری کند ، سهراب دلاور او را از روی زین اسبش بر گرفت و خواست که سرش را جدا کند . هجیر به التماس از او امان و مهلت خواست ، پس سهراب دلش سوخت و او را به بند کشیده به نزد هومان فرستاد و هومان وقتی هجیر را در بند دید بسیار شگفت زده شده بود که سهراب چگونه توانسته چنین دلاوری را در بند بکشد.در طرفی دیگر ، ایرانیان وقتی که خبر گرفتار شدن هجیر به گوششان رسید همه به ناله و خروش در آمدند و بسیار ناراحت شدند

 

 

 



[ سه شنبه 9 فروردين 1393برچسب:داستانهای شاهنامه فردوسی ( 3, ] [ 22:24 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]